Þegar Laban uppgötvar að Jakob hefur svikið hann sér Jakob sig tilneyddan til að koma sér á burt. Hann segir konum sínum að það sé í raun Laban sem hafi svikið sig og það hvernig Jakob hafi hagnast sé í raun vilji Guðs, jafnvel þó að í fyrri kafla sé það tekið skýrt fram að Jakob hafi beytt klækjum og hugsanlega blekkingum til að ná eignum af Laban. Hann útskýrir snilli sína með því að Guð hafi birst honum í draumum og nú sé komið að því að Guð vilji að þau flýi. Continue reading 1. Mósebók 31. kafli
Tag: relationship
1. Mósebók 25. kafli
Gamli karlinn er ekki dauður úr öllum æðum og tekur sér nýja konu eftir að Ísak gengur að eiga Rebekku. Hann eignast nokkurn slatta af drengjum með nýju konunni en svo virðist sem að þeir hafi verið að mestu réttlausir. Það er áhugavert að nýja konan er nefnd á nafn en síðan tekið fram að Abraham hafi einnig átt börn með hjákonum sínum. Öllum þessum börnum var haldið frá ættarauðnum sem rann óskiptur til Ísaks. Continue reading 1. Mósebók 25. kafli
1. Mósebók 22. kafli
Frásögnin hér er ein af þessum sem hefur orðið grundvallarfrásögn í öllum Barnabiblíum á 19. og 20. öld og hefur verið notuð af einhverjum óskiljanlegum ástæðum í sunnudagaskólaefni um allan heim. Sagan þegar Abraham fer af stað til að fórna syni sínum. Continue reading 1. Mósebók 22. kafli
Jóhannesarguðspjall 17. kafli
Jóhannesarguðspjall er skrifað fyrst og fremst fyrir hina útvöldu, skrifað fyrir þá sem Guð hefur útvalið til að taka við Jesús Kristi. Þannig er bæn Jesús fyrst og fremst ætluð þeim sem trúa. Jesús biður fyrir þeim útvöldu og kallar þá til að bera orðið áfram. Verkefni þeirra sem trúa er að auðsýna kærleika í heiminum. 17. kaflinn er oft kallaður æðstaprestsbæn Jesús, bæn um að þau sem Guð hefur útvalið lifi í einingu. Ef þau sem trúa eru ekki eitt, þá hverfi trúverðugleiki fagnaðarerindisins um náð og kærleika Guðs. Continue reading Jóhannesarguðspjall 17. kafli
Jóhannesarguðspjall 12. kafli
Lasarus sagan virðist hafa vakið mikla athygli. Skyndilega er Lasarus líka orðin vandamál fyrir trúarleiðtoganna. Ef við gefum okkur í stutta stund að lærisveinninn sem Jesús elskaði, Lasarus og höfundur Jóhannesarguðspjalls séu einn og sami maðurinn, þá er óendanlega mikið skemmtilegra og mannlegra að lesa fyrri hluta 12. kaflans. Continue reading Jóhannesarguðspjall 12. kafli
How Facebook Killed the Church
Sure, Millennials will report that the “reason” they are leaving the church is due to its perceived hypocrisy or shallowness. My argument is that while this might be the proximate cause the more distal cause is social computing. Already connected Millennials have the luxury to kick the church to the curb. This is the position of strength that other generations did not have. We fussed about the church but, at the end of the day, you went to stay connected. For us, church was Facebook!
Risastór ljósblár bangsi með bleikt hjarta á maganum
Flutt á Sæludögum í Vatnaskógi og í námskeiði um prédikunarfræði við Háskóla Íslands einhvern tímann á síðustu öld. Lítillega lagfært með tilliti til málfars og þroska.
Fyrir nokkrum árum var ég að tala við fáeina unglinga og það kom til tals hvernig Guð væri.
„Ég held að Guð sé gamall karl með skegg,“ sagði einn. „Guð er allt,“ sagði annar. „Guð er svona einhvers konar þoka,“ „Guð er þetta,“ „Guð er hitt“ og „Guð er fyrir mér,“ sagði ein stelpan, „Guð er fyrir mér risastór ljósblár bangsi með bleikt hjarta á maganum.“ Continue reading Risastór ljósblár bangsi með bleikt hjarta á maganum
Thoughts about “Lives to Offer” by Baker and Mercer
It is clear according to Dori Grinenko Baker and Joyce Ann Mercer, youth should not be a time of waiting to become. Young people are not to be subjects of our solution based church ministry. Continue reading Thoughts about “Lives to Offer” by Baker and Mercer
Thoughts about the “Tribal Church” by Carol Howard Merritt
When a young person walks into a church, it’s a significant moment, because no one expects her to go and nothing pressures her to attend; instead, she enters the church looking for something. (16)
Tribal Church is one person’s attempt to put it out there; her thoughts and feelings about being a parent, a spouse, a seeker, a rostered church leader, a young adult, a person-in-debt, all while living in a world of constant changes and uncertainty. She addresses the struggle of being a follower of Christ in a world were young people outside the church walls “seem much more gracious, loving, and responsible, more consistent with Christ-like behavior.” (2) Continue reading Thoughts about the “Tribal Church” by Carol Howard Merritt
When I Say, “I am a Christian”
When I say, “I am a Christian” I don’t speak with human pride I’m confessing that I stumble – needing God to be my guide
This is a part of a poem by Carol Wimmer. I came across it on Pastor DJ Dent’s wall on Facebook and thought it was worth quoting here. The whole poem can be found on Carol Wimmer’s website.
Tækifæri til nýrrar hugsunar
Ákvörðun mannréttindaráðs Reykjavíkurborgar að greina betur á milli kirkju- og skólastarfs er um margt áhugaverð og skapar spennandi tækifæri fyrir kirkjuna til að endurskoða aðferðafræði barna- og æskulýðsstarfs kirkjunnar. Á undanförnum árum hefur sífellt meiri áhersla verið lögð á sérfræðistarf í kirkjunni, þar sem sérfræðingar eru ráðnir til starfa af söfnuðunum til að mynda tengsl og bjóða upp á dagskrá fyrir börn og unglinga. Þetta starf hefur verið áberandi, líklega hafa aldrei fleiri börn og unglingar tekið þátt í kirkjustarfi og dagskráin er hönnuð og sett upp af mjög hæfileikaríku fólki. Continue reading Tækifæri til nýrrar hugsunar
Recruiting Volunteers
Recruiting volunteers still requires work, but the context has changed. Now there is awareness and pride where before was obligation. And that makes all the difference both for those who recruit and those who say "yes" to this opportunity for ministry.
Manneskjan og/eða kerfið
Árið eftir að ég hætti störfum sem framkvæmdastjóri ÆSKR (Æskulýðssambands kirkjunnar í Reykjavíkurprófastsdæmum), notaði ég mikið af tíma mínum í lestur og skrif um persónuleikabresti, velti upp spurningum hvað það merkti að kirkjan væri öllum opin og að allir væru velkomnir. Brennipunkturinn í vangaveltum mínum var mjög einstaklingsbundin og undir sterkum áhrifum einstaklingshyggju pietismans. Continue reading Manneskjan og/eða kerfið
Að gleðjast með skaparanum
Mig langar að lesa úr Litla Prinsinum eftir Antoine De Saint-Exupéry
– Stjörnurnar eru ekki eins fyrir alla. Fyrir suma sem ferðast eru stjörnurnar leiðarljós. Fyrir aðra eru þær ekkert nema smáljós. Fyrir aðra sem eru lærðir eru þær viðfangsefni. Fyrir kaupsýslumanninn minn voru þær gull. En allar þessar stjörnur eru þöglar. Fyrir þig verða stjörnurnar öðruvísi en fyrir alla aðra… Continue reading Að gleðjast með skaparanum
Relational Youth Ministry
Andrew Root’s article “Reexamining Relational Youth Ministry: Implications from the Theology of Bonhoeffer” is an excellent reminder that youth ministry should not be about creating a place of influence but a place of sharing. The question the church must ask according to Root is:
Will we seek to hire young, magnetic individuals who can use relationships as a means to an end, or will we, all of us (youth workers, volunteers, and congregation members), bravely take the initiative to walk into the center of adolescents’ deepest sufferings and joys, standing with and for them, sharing their place? In this way relationships are an end, the concrete presence of Christ in the world.
Psychosystems
As an activity, the psyche or soul is the process by which the person receives influences from the multiple systems in which it participates, and by which the person offers creative influences back to those systems. (p. 42)
From the book “Care of Persons, Care of Worlds” by Larry Kent Graham (1992).
Ministry to shut-ins
Few years ago I wrote an educational material for the church of Iceland, in collaboration with Guðrún Eggertsdóttir and Ragnheiður Sverrisdóttir, about how congregations can structure their ministry to those that are unable to leave their home.
I have always meant to look at the in context of the structure of Stephen Ministries here in the US. And maybe one day I will.
Staff Structure in Congregation
I have concluded that “a staff member reports to a committee” is one of those things that you can say in English but that makes no sense. . . . Committees simply cannot supervise paid staff, because they are not present when the work is done, and it is too difficult for them to speak with one voice. A staff member deserves a boss who works at least as many hours a week as he or she does. Others can participate in the evaluation process or in making policies about staff treatment. But a congregation that wants to remain sane will set its staff up as a single team and hold it responsible for sustaining its own working relationships.
via Leading Ideas: A Resource for Church Leaders.
The problem with this thought from “Leading Ideas: A Resource for Church Leaders” is that the only person that fits the description “a boss who works at least as many hours a week as he or she does,” creates a situation in most congregation where the senior pastor is the staff supervisor, which is not necessarily the optimal situation for the senior pastor.
Vocabulary: Co-Dependency
“Co-Dependency” is a term used for a systematic deficiency in relationships in which a person either subordinates his or her life to another’s or uses his or her life to control or dominate another’s.
From Clinical, Clerical, and Congregational Co-Dependency by Donald R. Hands (Action Information, September/October 1990)
In his writing Rev. Hands uses a co-dependency graph, where distance, differentiation, and individuation are on one axis, and relationship, connectedness, and closeness are on the other.
- When Y is min, and X is min – Nothing matters
- When Y is max, and X is min – I matter, and you don’t
- When Y is min, and X is max – You matter, I don’t
- When Y is max, and X is max – I matter, you matter
Family Systems Approach to Premarital Work
We advocate the use of a family systems approach to premarital pastoral work, involving exploration of the families of origin of the intended spouses. Family systems theory argues that a marriage is like a merger of two corporations, each having its own stockholders; thus, adequate preparation for marriage involves coming to terms with the realities of one’s family of origin and that of one’s intended spouse. Exploratory techniques include genograms, house tours, family photo albums, and discussions of the rules and rituals in the respective families. Leaving father and mother is the central prerequisite to marriage.
via You Must Leave Before You Can Cleave: A Family Systems Approach to Premarital Pastoral Work.
This article does not fit well into the marriage culture in Iceland. Having said that, its focus on family of origin work, differentiation, and different views on relationships is valuable.