Framtíðin felst í barninu sem hefur fæðst/mun fæðast.
Því að barn er oss fætt,
sonur er oss gefinn.
Á hans herðum skal höfðingjadómurinn hvíla,
hann skal nefndur:
Undraráðgjafi, Guðhetja,
Eilífðarfaðir, Friðarhöfðingi. Continue reading Jesaja 9. kafli
Ég mun seint kalla sjálfan mig sérfræðing í sálgæslu, þrátt fyrir að hafa tekið háskólakúrsa á því sviði í tveimur löndum og setið ógrynni af hvers kyns námskeiðum. Þess vegna tek ég því fagnandi þegar fyrirlesarar koma með einfaldar nálganir á samskipti, sorg og endurreisn. Nálganir sem ég get skilið. Continue reading Jeremía 30. kafli
Sjálfhverfan, sjálfsánægjan og hrokinn leiðir til hrunsins. Samúð Guðs, vorkunn og miskunn geta ekki varnað afleiðingum sjálfhverfunnar. Guð grætur yfir sköpun sinni, fólkinu sínu sem hann hefur kallað til þjónustu. „Ég á ‘etta. Ég má ‘etta,“ var haft eftir íslenska útrásarvíkingnum, það er viðhorfið sem Jeremía mætir hér.
Góðar gjafir, vín og hamingja er sköpunarverk sjálftökufólksins, eða svo halda þau. Sorginni, svikunum og spillingunni er haldið í felum en Guð heyrir lygarnar og varar við afleiðingunum í gegnum spámann sinn Jeremía.
