Jeremía leggur áherslu á í samskiptum sínum við Hananja spámann að vonandi sé svartsýni sín byggð á mistúlkun sinni á orðum Drottins, en …
Hvort spámaður, sem boðar heill, er í raun sendur af Drottni sannast af því að orð hans rætast.
Hananja kallar eftir óraunhæfri framtíðarsýn, hann boðar að allt verði gott, allt verði eins og áður. Innan árs er Hananja hins vegar látinn, og loforðin láta lítið á sér kræla.
Fyrir mörgum árum fór ég í hjónavígsluathöfn hjá vinafólki þar sem Tómas Sveinsson annaðist athöfnina. Í ræðu sinni til parsins talaði hann um hjónavígsluathöfnina í tengslum við umbreytingarfrásögnina á fjallinu. Í athöfninni stæðu þau á fjallstindinum og allt væri frábært. Hins vegar stæði okkur ekki til boða að vera þar alltaf, það væri ekki valmöguleiki að setja upp tjaldbúð í blissinu. Við þyrftum að stíga niður af fjallinu og takast á við hið daglega. Continue reading Neysluviðmið, tjaldborg Péturs og hjónavígsluræða Tómasar
Hvers vegna njóta ranglátir velgengni, af hverju lifa svikarar óhultir?
Jeremía er hótað lífláti vegna prédikunar sinnar og snýr sér því að Guð. Af hverju er lífið ekki gott og einfalt hjá þeim sem treystir Guði, meðan illmenni fá að njóta alls þess besta? Continue reading Jeremía 12. kafli
Spádómsbók Jeremía lýsir viðvörunum spámannsins og áminningu til landa sinna, en ekki síður fjallar hún um glímu spámannsins við sjálfan sig og köllun sína. Þannig sér spámaðurinn þörfina á að boðskapurinn sem hann telur sig hafa frá Guði heyrist, en óskar sér þess að hann þurfi ekki að sjá um flutninginn. Jeremía telur sannleikann mikilvægari en eigin velferð, þó það sé alls ekki alltaf auðvelt.
Eftir að ritari tímasetur líf Jeremía Hilkíasonar á tímabilinu milli fyrri og síðari Herleiðingarinnar, eða á árabilinu 597-587 f.Kr. hefst glíma Jeremía.
Hann veit sem er að hann á að fara og benda á misgjörðir samfélagsins, hann upplifir köllun sína sem Guðs útvalningu, en Jeremía upplifir sig takmarkaðan, “ég er enn svo ungur.” Guð lofar Jeremía ekki auðveldu lífi, fullyrðir að á hann verði ráðist, en hlutverk hans sé að tala sannleikann og hjálpa þjóð sinni að horfast í augu við stöðu sína.
The work of Cognitive Media is fascinating on so many levels. It is simple but at the same time extremely educational and fun.
Flutt á fundi AD KFUM fimmtudaginn 20. október. Fundarefni á fundinum var frásögn af “Hamförunum á Haiti.”
Mig langar að vera tillitssamur, réttsýnn, bjartsýnn, almennilegur, hreinskiptinn, einlægur og ekta. Ég heyrði í vikunni prófessor kvarta undan fjórða boðorðinu á málþingi í Háskólanum, hlustaði á kollega minn í kirkjunni kvarta undan hvað það sé flókið að boða náð Guðs og hlustaði á meðvitaðar vinkonur fordæma syndaskilning kristninnar fyrir að brjóta niður sjálfsmynd ungra stúlkna.
Prédikun upphaflega flutt í Hjallakirkju í Kópavogi í september 1998.
Lokum augunum og reynum að sjá fyrir okkar lítið myndbrot. það er snemma morguns, við stöndum í stórum, tignarlegum salarkynnum þar sem ekkert virðist hafa verið sparað til að gera allt sem glæsilegast. Continue reading Hvað er sannleikur?
Þessir þankar voru skrifaðir fyrir KSS fund í desember 1998 og hafa verið lagfærðir með tilliti til málfars og aukins þroska og endurskrifaðir að hluta.
“Það sem mest er um vert í lífinu,” sagði maðurinn, “er að komast áfram, að verða eitthvað, að eiga eitthvað. Sá sem kemst vel áfram, sá sem verður eitthvað meira og eignast meira en aðrir fær allt annað eins og af sjálfu sér, vináttu, ást, heiður og svo framvegis. Þú álítur að þér þyki vænt um vini þína? Við skulum athuga það svolítið nánar.” Grámennið blés nokkrum núllum út í loftið. Mómó dró bera fótleggina inn undir pilsið sitt og reyndi af fremsta megni að skríða inn í stóra jakkann sinn.
Continue reading Hefur þú tíma?
Hugleiðing á æskulýðsdaginn 1999, flutt í Háteigskirkju. Lítillega lagfærð með tilliti til málfars og þroska.
Narcissus var eitt af goðum grísku goðafræðinnar og fallegasta vera sem nokkurn tímann hafði lifað. Goðið Echo varð ástfangið af Narcissusi og og gerði allt til að vinna ástir hans. Echo var hins vegar svo ólánsöm að á hana höfðu verið lögð álög. Það eina sem hún gat sagt var bergmál þess sem hún heyrði. Þegar Echo ætlaði að tjá Narcissusi ást sína, var það eina sem hún gat gert að endurtaka orð Narcissusar. Narcissus datt ekki í hug að eitthvað væri að hjá Echo, hélt að hún væri að gera att í sér með því að endurtaka allt sem hann sagði og gekk í burtu. Continue reading Frelsi fyrir aðra
Mig langar að lesa úr Litla Prinsinum eftir Antoine De Saint-Exupéry
– Stjörnurnar eru ekki eins fyrir alla. Fyrir suma sem ferðast eru stjörnurnar leiðarljós. Fyrir aðra eru þær ekkert nema smáljós. Fyrir aðra sem eru lærðir eru þær viðfangsefni. Fyrir kaupsýslumanninn minn voru þær gull. En allar þessar stjörnur eru þöglar. Fyrir þig verða stjörnurnar öðruvísi en fyrir alla aðra… Continue reading Að gleðjast með skaparanum
The process may sound impersonal, but churches that use high-def video technology say congregants don’t have to lose touch with ministers. They hire other church pastors to serve their satellite locations by leading Sunday morning services and meeting with people afterward.
Those ministers simply exit the stage when it’s time for the sermon and video screens to descend over the altar.
via ‘Virtual preaching’ transforms Sunday sermons – CNN.com.
There are many interesting questions that come up when reading about satellite churches. For one, what does it say when there is only one considered qualified to preach? What does it say about our understanding of community? What is the role of the church pastors, if not to deliver the Word? How does this works if there is a Eucharist? And so on and on.
It is not that the church’s theological absolutes are no longer trusted, but that the old modes in which those absolutes have been articulated are increasingly suspect and dysfunctional. That is because our old modes are increasingly regarded as patriarchal, hieararchic, authoritarian, and monologic.
Walter Brueggeman asks how this affects our way of preaching in “Preaching as Reimagination.”
Also, for Martin Luther, the real church consisted of people who hear the Gospel and proclaim it, Croghan said. The institutional church arose to aid that mission, “but institutions are not the church.” And, when to ensure their continued existence, such institutions compromise Gospel truth, they can be readily shed, Croghan said.
“The ELCA is not the church, by Luther's definition,” Croghan said.
In an article about congregations in South Dakota leaving ELCA, I came across this quote about ecclesiology. The rest of the article is good too.
via Gay clergy vote splits South Dakota Lutheran churches | argusleader.com | Argus Leader.
The preacher is the chief storyteller of the congregation’s story and knows the value of telling and retelling it on the occasion when most people are gathered and receptive to the storyteller’s spell, that is, the sermon. This is especially valuable to small membership churches, where neglect of history to the point of institutional amnesia is a telling symptom of a lack of corporate self-esteem. A small membership church that cannot tell its own story is prey to a fabricated story told about it from outside by an unfriendly critic. For the sake of building up the body of Christ, the preacher must become a determined student of congregational history. Then in an act of strategic leadership, the preacher must tell that recovered story from the pulpit.
…Corporation
…Community
…Communion
…Proclamation
It is about telling the story. It is only in hearing and allowing all stories that we can hear God’s whole story. How does that affect our understanding of the preaching and participation in the Worship.
Hvernig metum við kirkjustarf, hvað verður að vera til staðar ef safnaðarstarf á að þróast og þroskast. Ég velti þessu fyrir mér í maí og henti þessum lista niður en hef ekki náð að þróa það frekar. Continue reading Hvað þurfum við að hafa
Aimee Semple McPherson er viðfang mitt í verkefni í Kirkjusögu hér í BNA. Hún er líka viðfang kvikmyndar sem er kynnt til sögunnar á vefsíðu The Lot, sem er nýjasti raunveruleikaþátturinn hér (leiðrétt).
