It is personal: About The Quest for Celtic Christianity by D.E. Meek

Donald E. Meek takes it personally. Celtophiles (59) and plastic surgeons (190) are stealing his cultural heritage and religion. The elements that make him what he is. Meek’s account of the events are scholarly based, witty, ironic, and at times his anger is quite visible. His humor is wonderful, and from time to time, I laughed out loud, as I read through his description of contemporary Celtic Christianity. At one time I put the library book aside, grabbed my computer and ordered my own copy from amazon.com, thinking that this was one of the text books I had to own.

Yes, I liked Meek’s book, his meekness in the introductory chapter, his way of confronting the contemporary Celtic Christianity and the way he stands up against what he considers to be a theft of his own personal identity. Continue reading It is personal: About The Quest for Celtic Christianity by D.E. Meek

Neysluviðmiðið

Ég ákvað í dag að gefa mér tíma og skoða reiknivél Velferðarráðuneytisins. Þar fékk ég út með hjálp rsk.is að sameiginlegar tekjur hjóna með tvö börn á grunnskólaaldri þurfi að vera 900 þúsund krónur á mánuði fyrir skatta til að endar nái saman. Hér tek ég reyndar ekki tillit til barna- og vaxta-/húsaleigubóta, og veit ekki hvort það sé gert í reiknivélinni. Ég efa það reyndar. Continue reading Neysluviðmiðið

Veldið og mergðin

Í voru sóttu þekktir stjórnmálaheimspekingar Antonio Negri og Michael Hardt Ísland heim, en Hardt og Negri eru þekktir fyrir bækur sínar Empire 2000 og Multitude 2004. Nöfn þessara bóka mætti þýða með „Veldi“ og „Mergð“ og hafa þessi tvö hugtök einkennt mjög málflutning þessara tveggja áhugaverðu fræðimanna.

Sigríður Guðmarsdóttir bendir á tvær áhugaverðar bækur í pistlinum Guðfræði mergðarinnar á trú.is. Ég setti inn hlekki á bækurnar í tilvísuninni.

Skuldir íslensku bankanna í samhengi

Íslensku bankarnir þrír, Kaupþing, Glitnir og Landsbankinn, skulduðu 86 milljarða Bandaríkjadala, 10.085 milljarða króna, er þeir fóru í þrot.

Sagði í frétt Morgunblaðsins 15. september síðastliðin. Svona tölur eru að sjálfsögðu vitagagnslausar og segja fátt, ef ekki er hægt að finna þeim samhengi. En það er þó ljóst að tölurnar eru gífurlega háar. Continue reading Skuldir íslensku bankanna í samhengi

Meira af tillögum Mannréttindaráðs

Það er jákvætt að sjá lagfærðar tillögur Mannréttindaráðs sem voru kynntar í byrjun nóvember, en þar hefur verið tekið tillit til mjög margra ef ekki allra málefnalegra ábendinga sem fram komu vegna upphaflegu tillagnanna, sér í lagi varðandi framsetningu og orðalag. Continue reading Meira af tillögum Mannréttindaráðs

Stuttir þankar um tillögur mannréttindaráðs

Ég hef verið beðin um að skrifa um tillögur mannréttindaráðs Reykjavíkur um trúar- og lífsskoðunarmál. Það eru mismunandi leiðir til að nálgast svona texta, en upphafsspurningin er hvort hér sé um að ræða altækt eða sértækt skjal. Er skjalinu ætlað að vera leiðbeinandi um hvernig skólastjórnir nálgast svona mál almennt eða er verið að ávarpa sértæk vandamál? Það sem hér fer á eftir eru pælingar mínar meðan ég horfi á House og svíkst undan að brjóta þvott og það er alls ekki ósennilegt að ég geti ekki staðið við allt sem fylgir hér að neðan. Continue reading Stuttir þankar um tillögur mannréttindaráðs

Greinargerð Mannréttindaráðs Reykjavíkurborgar

Reykjavíkurborg og trúar- og lífsskoðunarmál

Á undanförnum árum hefur markvisst verið unnið að ýmsum réttindamálum á vegum Reykjavíkurborgar. Réttindum innflytjenda hefur verið sinnt af alúð meðal annars í samstarfi við félagasamtök. Verulegur árangur hefur náðst á sviði kynjajafnréttis og réttindi samkynhneigðra hafa færst til hins betra með aukinni fræðslu. Þess hefur jafnframt verið gætt í starfi borgarinnar að fólki sé ekki mismunað vegna efnahagsstöðu, stjórnmálaskoðanna eða fötlunar. Continue reading Greinargerð Mannréttindaráðs Reykjavíkurborgar

Umhyggja, vonbrigði og reiði

Þankar vegna skrifa formanns Framsóknarflokksins í Morgunblaðinu 4. september 2010.

Margir hafa tjáð sig um málefni þjóðkirkjunnar síðustu vikur, margt gott hefur verið sagt, og annað miður fallegt látið fjúka. Þegar formaður Framsóknarflokksins kvaddi sér hljóðs í dag, ásakaði fréttamenn um annarlegar kenndir og minnti okkur sum með óbeinum hætti á ógeðfellt samtal Davíðs Oddssonar og Ólafs Skúlasonar um að athygli fjölmiðla væri eðli málsins samkvæmt alltaf tímabundin, þá fannst mér tímabært að leggja orð í belg.
Continue reading Umhyggja, vonbrigði og reiði

For Those Speaking (and listening) on behalf of God

A prose from The Grand Inquisitor by Fyodor Dostoyevsky which the enlightened atheist Ivan shares with his younger brother and monk Alyosha.

He came softly, unobserved, and yet, strange to say, everyone recognised Him. That might be one of the best passages in the poem. I mean, why they recognised Him. The people are irresistibly drawn to Him, they surround Him, they flock about Him, follow Him. He moves silently in their midst with a gentle smile of infinite compassion. Continue reading For Those Speaking (and listening) on behalf of God

Manneskjan og/eða kerfið

Árið eftir að ég hætti störfum sem framkvæmdastjóri ÆSKR (Æskulýðssambands kirkjunnar í Reykjavíkurprófastsdæmum), notaði ég mikið af tíma mínum í lestur og skrif um persónuleikabresti, velti upp spurningum hvað það merkti að kirkjan væri öllum opin og að allir væru velkomnir. Brennipunkturinn í vangaveltum mínum var mjög einstaklingsbundin og undir sterkum áhrifum einstaklingshyggju pietismans. Continue reading Manneskjan og/eða kerfið

Hið Heilaga Ísland

Frábært innlegg um aðskilnað ríkis og kirkju. Að öllu leiti mjög vel unnið og greinargott. Eina athugasemdin sem ég hef er að eitthvað segir mér að eignir lúthersku kirkjunnar í upphafi 20. aldar séu ekki endilega jafn tengdar við eignir katólsku kirkjunnar fyrir siðbreytingu eins og séra Hjörtur Magni heldur fram. En ég er reyndar ekki sérfræðingur um meintar eignir kirkjunnar í upphafi 20. aldar.

via vantru.is frá Hið Heilaga Ísland on Vimeo.

Confidentiality in the Church

From the article Confidentiality in the Church: What the Pastor Knows and Tells, by D. Elizabeth Audette.

A recent survey I conducted of 300 Congregational clergy and laity uncovered some assumptions about confidentiality. No members of the group articulated ecclesial or theological grounds for their assumptions. Continue reading Confidentiality in the Church

Death of British Christianity

Britain is now the most irreligious country on earth. This island has shed superstition faster and more completely than anywhere else. Some 63 percent of us are non-believers, according to an ICM study, while 82 percent say religion is a cause of harmful division.

through orvitinn.com from The slow, whiny death of British Christianity : Johann Hari.

Sóley og félagar

Markmið félagsins er að styðja við starfsemi systur Victo sem hefur opnað faðm sinn fyrir heimilislausum börnum í Togo. Hún rekur barnaheimili í bænum Aneho í Togo, auk þess sem hún styður skólagöngu skjólstæðinga sinna og liðsinnir þeim sem eldri eru við að koma undir sig fótunum með því að styrkja menntun þeirra og styðja
þau út í atvinnulífið.

sjá nánar Sóley og félagar.

Leaving ELCA (or not)

Out of 10.230 congregations in ELCA, 199 have already taken two votes and decided to leave ELCA due to its decision at Church Wide Assembly 2009. When this is written 136 are in the process of making the second vote to leave after having passed the first. This means that in case all of the 136 decide to leave, ELCA has decreased in number of congregations by 3.2%.

What would be an interesting statistics in comparison with this number, is the number of members that have left. My assumption is that congregations that are most likely to leave are on average larger than those that stay. This is of course only a feeling, based on only one example (UALC) and a gut feeling about the nature of congregations. Of course I might be wrong.

based on pretty good lutherans » Blog Archive » ELCA by-the-numbers and numbers from the ELCA site.

Organizing Armageddon

The most persistent systemic problem with big international aid efforts, one highlighted in virtually every major study, is that no one is in charge. In a major catastrophe, thousands of high-minded, highly motivated folks pour in from all over the world. Each big agency has its own style and priorities, and each sets up its own supply chain of planes, ships, and trucks. They compete with one another for resources, duplicate one another’s efforts, and generally get in one another’s way.

from Organizing Armageddon: What We Learned From the Haiti Earthquake via Derek Hoven.

What is not mentioned in the article, and is even more catastrophic is the fact that very few of those aid efforts utilize and work with locals, allowing the locals to participate in the decision-making process.  This is perhaps best understood by the fact that no Haitian is addressed in the article except for the negative image of a muscular man stalling the Red Cross in their effort to deliver food.

Why We Should Learn the Language of Data

Of course, as anyone with any exposure to statistics knows, correlation is not causation. And individual stories don’t prove anything; when you examine data on the millions of vaccinated kids, even the correlation vanishes.

From Clive Thompson on Why We Should Learn the Language of Data via Derek Hoven.

The Self Interests of Congregations

A paper called “Church Based Organizing: A Strategy for Ministry” presented be the Gamaliel Foundation, makes an interesting claim about the new focus of congregations:

Fifty years ago, the self interest of the church was to respond to the problems of poverty, poor schools, lack of health care etc. affecting its people. Today the self interest is still there; but a more powerful self interest is the very survival of the congregation.

Here is more about Gamaliel Foundation.