Samkvæmt frétt í The Other hér í mið-Ohio hafa Disneyfræðingar komist að þeirri niðurstöðu að Plútó sé í raun ekki hluti af Mikka Mús hópnum. Þar sé fyrir til staðar hundur, sem auk þess getur gengið á tveimur fótum og talað líkt og aðrir í hópnum, Guffi. Því sé alls ekki viðeigandi að tala um Plútó sem óaðskiljanlega hluta Mikka Mús-hópsins, enda sé hann mállaus og gangi aðeins á fjórum fótum. Ef skilgreina eigi hann sem hluta hópsins þurfi að innlima fjöldann allan af dýrum sem sjást í bakgrunni sagnanna um Mikka s.s. fugla, ketti og býflugur.
Category: Íslenska
Þökk fyrir samveruna, takk fyrir traustið
Það var blendin tilfinning sem fylgdi því fyrir nokkrum dögum að rífa sig frá fjölskyldunni til að vinna sem forstöðumaður í sumarbúðunum í Vatnaskógi. Það er nefnilega erfitt að byrja að vinna á ný eftir að hafa haft tækifæri til að vera heima með nýfæddum syni sínum í rúma sex mánuði. Um leið var spennandi að mæta í Vatnaskóg eftir nokkurra ára hlé. Á staðnum beið nýtt samstarfsfólk, nýir strákar, sömu sumarbúðir. Continue reading Þökk fyrir samveruna, takk fyrir traustið
Um skemmtiefni á árshátíð
Þar sem ummæli á færslunni Vantrú.is skv kenningum um jaðarhópa fór strax inn á umræðu um skemmtiefni á árshátíð Vantrúar og umræðan virtist stefna í aðra átt en færslan, þá hef ég ákveðið að færa umræðuna um gæði færslunnar hingað.
Vantrú.is skv kenningum um jaðarhópa
Fyrr í vor sat ég mjög áhugaverðan fyrirlestur Dr. R. Scott Appleby um samspil trúar og ofbeldis, en þar fjallaði Dr. Appleby um nokkur lykileinkenni bókstafshreyfinga í sjö ólíkum trúarhreyfingum. Dr. Appleby varaði reyndar við bókstafshugtakinu og taldi það henta illa vegna mismunandi eðlis trúarrita í trúarhópunum og væri nær að tala um jaðar- eða öfgahópa. Þar sem öfgar er gildishlaðið og neikvætt orð á íslenku, mun ég hér notast við jaðarhópa.
Gegn hjónabandinu
Stjórnmálin eru öðruvísi hér í BNA. Rétt í þessu var auglýsing á skjánum þar sem kjósendur í Ohio eru varaðir við að kjósa Ted Strickland sem ríkisstjóra. Hann hefði enda barist gegn hjónaböndum. Enda var hann ekki tilbúin til að styðja frumvarp sem skilgreinir hjónabandið einvörðungu sem samband karls og konu. Líklegt er að sú staðreynd muni kosta hann nokkur atkvæði í kosningunum í nóvember.
Hver tilheyrir kirkjunni?
Patrik Hagman glímir við spurningar um hver tilheyri kirkjunni og hver ekki. Hann bendir þar á vanda barnaskírnar fyrir einstaklinginn sem er skírður en samsamar sig ekki kirkjunni, en hafnar því um leið að kirkjan hafi aðra mælikvarða en skírnina.
Óábyrg fréttamennska
Á Vísi.is er frétt í dag um að stjórnvöld hunsi ábendingar um rússneskar þyrlur í stað Super Puma eða Sikorksky. Það sem fylgir ekki er að “MI-172” þyrlurnar frá Kazan Helicopters hafa verið í stöðugri þróun síðustu ár og eru um það bil að fara að fá heimild rússneskra yfirvalda sem viðurkennt farartæki fyrir farþega.
Æskufólk
Þeir hafa gefið fortíðina upp á bátinn. Þeir hafa gert það upp við sig að það skipti engu máli hvort þeir hafi í gær verið ríkir eða fátækir, menntaðir eða fáfróðir, stoltir eða lítillátir, ástfangnir eða tómlátir – ekki frekar en það skiptir máli hvernig gola berst í hári þeirra. Þess háttar fólk horfir beint í augu manns og tekur þétt í hönd manns. Þess háttar fólk er létt á fæti eins og æskumenn.
Úr Draumum Einsteins eftir Alan Lightman
Continue reading Æskufólk
Af hverju hommarnir?
Það hlýtur að vekja upp spurningar í hugum þeirra sem standa utan við hið kirkjulega (kristilega) samhengi hví hommarnir, því það eru jú hommarnir, skuli vekja upp svo sterk viðbrögð hjá þeim sem telja sig sannkristna á Íslandi (en ekki reyndar bara á Íslandi).
Það nefnilega er margt sem hefði getað kallað fram þessi viðbrögð en gerði það ekki.
Fá vegabréf
Í Dispatch í dag kemur fram sú merkilega staðreynd að innan við 70 milljónir Bandaríkjamanna hafa vegabréf, en þjóðin telur rétt um 300 milljónir íbúa. Reyndar er á það bent að fram til þessa hefur ekki þurft vegabréf til Kanada og karabíska hafsins. Það er hins vegar að breytast um næstu áramót og allt eins búist við mikilli aukningu á útgáfu slíkra bréfa í kjölfarið.
Mikilvægi umræðunnar
Umræðan um aðkomu kirkjunnar að opinberum grunnskólum hefur nú um skeið verið leidd af vantrúarmönnum hér á vefnum sem hafa gagnrýnt þá aðkomu harkalega eins og vænta má. Ég velti hins vegar fyrir mér hvort ekki sé nauðsynlegt að taka umræðuna alvarlega upp innan kirkjunnar. Það þarf að svara hvað felst í hugmyndum um nánara samstarf og leitast við að fylgja eftir þeim samþykktum sem gerðar hafa verið.
Snuð og þyngd smábarna
Mér duttu í hug rannsóknartilgátur sem eru verðar rannsóknar fyrir hjúkrunarfræðinga og hjúkrunarfræðinema. Ef einhver slíkur rekst inn á annála þá er tilgátan tvíþætt.
Continue reading Snuð og þyngd smábarna
Annall.is
Þetta leyfi ég mér að skrifa því ég lít á annálinn sem opinberan umræðuvettvang, ekki persónulegt einkablogg þess sem hér á bloggsíðu.
Þessi fullyrðing Torfa Hjaltalín um annall.is vakti nokkra athygli mína þegar ég las yfir valin ummæli í dag. Torfa til upplýsingar og annarra sem hafa persónulegar hugmyndir um stöðu og eðli annáls þá er annállinn minn, elli.annall.is, ekki opinber umræðuvettvangur heldur þvert á móti persónulegt einkablogg mitt. Continue reading Annall.is
Að kaupa sér námsgráðu
Fyrir nokkru varð umræða um að stjórnmálamaður á Íslandi hefði sagt ósatt um námsgráðu við Háskóla Íslands. Hneykslunin varð nokkur og kostaði manninn hugsanlega borgarstjórastólinn, þrátt fyrir ágætar útskýringar á mistökunum sem áttu sér stað.
Kirkja kapítalismans
En kannski er Kringlan við hæfi. Er ekki verslunarmiðstöðin einhvers konar kirkja markaðssamfélagsins? Hof markaðshyggjunnar? Þangað förum við snemma á sunnudagsmorgnum. Messan er útsala. Fyrir framan afgreiðslukassann bíðum við í röð eins og í kapítalískri altarisgöngu. Líkami Krists eru Diesel-buxur og Nike-skór; pulsa og kók. Fyrirgefning syndanna, hugarró sóknarbarnsins. Ég er neytandi og kirkjan mín er Kringlan. (Af Múrnum, 8. júlí 2006)
Prestur sjálfs sín
Ég lendi í því alltaf öðru hvoru að vera bendlaður við prestsverk. Þetta gerist oft á þann veg að einhver nákominn kvarti undan því að ég hafi ekki gengið alla leið og orðið prestur. Fyrir utan þann misskilning sem þetta lýsir á eðli djáknaembættisins í lúterskri hefð og ekki síður óviljandi vanvirðingu í garð þeirrar köllunar sem ég hef til starfa í kirkjunni, þá varpar þetta í mínum huga fram vangaveltum um það að vera prestur sjálfs sín.
Continue reading Prestur sjálfs sín
Gengið á glötunarvegi
Það má segja að það sé meira en lítið hallærislegt að skrifa bloggfærslu um Framsóknarflokkinn, en þar sem málið er mér skylt finnst mér ég þurfa að leggja orð í belg. Allt frá barnæsku hefur mér þótt Framsóknarflokkurinn standa fyrir skemmtilegan raunveruleika í íslenskri pólítík, tengsl hans við landsbyggðina þar sem einn hjálpar öðrum við að koma kindum í hús, kallast skemmtilega á við lög- og hagfræðimenntuðu frjálshyggjumennina í Sjálfstæðisflokknum og sjálfhverfa akademíska liðið sem hefur rænt baráttunni fyrir jöfnum rétti allra og hringsnýst um gáfur sjálfs sín og ást sína á umhverfinu og landinu sem það hefur aldrei séð.
Allir eldri
Einhverjum kynni að finnast það áhugavert innlegg um niðurstöður kosninga til kirkjuþings að allir nema hugsanlega einn sem kosnir voru til setu á þinginu eru eldri en Jesús var þegar hann var krossfestur.
Kvikmyndir á annál Ella
Ég var að leita á vefnum í gær og google birti þá færslu eftir mig sem ég hafði gleymt að væri til. Af þeim sökum hyggst ég birta á næstunni nokkra gagnlega lista yfir færslur hér á annálnum mínum. Fyrsti listinn eru kvikmyndaumfjallanir sem eru reyndar færi en ég hefði talið.
Continue reading Kvikmyndir á annál Ella
Um skilgreiningar á Guði
Kim fjallar á áhugaverðan hátt um það að tilraunir til að skilgreina Guð eru til þess eins gerðar að smætta hann og gera hann að einhverju öðru en Guði. Ég veit ekki hvort ég tek undir orðin, en áhugavert engu að síður.