Það virðist tilhneiging sumra hér á vefnum að stela umræðum, þegar það gerist á eigin vefjum kalla þeir það troll. En ég veit ekki hvað það kallast hér, líklega pirrandi.
En ég hef ákveðið að færa umræðu um Vinaleið og síðkölt af færslu um bréf Menntamálaráðuneytisins um bann við fermingarferðalögum hingað: Continue reading Vinaleiðarummæli
Matti bendir á áhugaverðan flöt á gærdeginum. Sú staðreynd að sóknarprestar eru ríkisstarfsmenn og lúta réttindum og skyldum sem slíkir, veldur því að líklegt er að frelsið sem þeim var tryggt í Kirkjuþingsályktun 8. máls haldi ekki. Ríkisstarfsmenn hafa einfaldlega ekki frelsi til að meina einhverjum um lögbundna þjónustu.
TIME birtir á vefsíðu sinni í dag langa grein um trúarkrísu Móðir Teresu. En við rannsóknir á því hvort hún sé verð þess að vera dýrðlingur hafa komið fram bréf sem hún skrifaði handleiðurum sínum, þar sem hún lýsir vantrú sinni á kærleik Krists og tilvist Guðs.
Að lokinni upprisuhátíð er við hæfi að snúa til baka eftir bloggföstu. Ekki tókst mér jafnvel til og ég hugðist, en ég skannaði fréttir og bloggfyrirsagnir öðru hvoru á föstunni, þó mér hafi tekist að láta það vera að bregðast við. En ég lét hins vegar vera að skrifa færslur bæði hér og við fréttir á blog.mbl.is. Continue reading Föstulok
Það er ekki á hverjum degi gefið í skin að ég sigli undir fölsku flaggi, eða sé óheiðarlegur á einhvern hátt en það gerðist í ummælum í dag. En þar er ég sakaður um að gefa ekki upp tengsl við lykilmenn í Vinaleiðarmálinu, í þeim umræðum sem ég hef átt um leiðina. Hér er líkast til átt við hér og hér. Ég veit reyndar ekki um hvaða tengsl er verið að ræða, né hvernig þau eiga að skipta máli, en ég skal reyna. Continue reading Að sigla undir fölsku flaggi
Í Ministry of Educating myndaðist umræða áðan um fagmál í kirkjunni. Mikilvægt umræðuefni fyrir margra hluta sakir og ekki síður í íslensku samhengi. Hvernig getur kirkjan talað á “relevant” hátt í umhverfi sínu. Continue reading Vandamál guðfræðískunnar
Ég var fyrir margt löngu búin að ákveða að skrifa ekki færslu um Vinaleiðina hér á annálinn minn, nema undir rós. En þar sem ég er ekki mikill prinsipmaður, þá ætla ég að nótera nokkra mikilvæga þætti, sem ég tel að þurfi að líta til og byggi á ummælum mínum á Vantrúarvefnum.
Þeir eru fjölmargir sem hafa dvalið hjá mér í sumarbúðum í gegnum árin. Fyrst kemur mér að sjálfsögðu í hug læknaneminn sem tók á móti Tómasi Inga. Nú, ekki má gleyma stjórnarmanninum í Vantrú.is, eða stjórnarmanninum í Heimdalli sem leikur í auglýsingum fyrir Glitni (nema hann sé hættur í Heimdalli). Continue reading Út er komin bók
Svanur Sigurbjörnsson skrifar ágæta umfjöllun um Vinaleiðina á Vantrú.is þar sem hann einangrar umræðuna við spurninguna hvort trúarlegt starf eigi heima í grunnskólum. Þar sem ég persónulega tel mjög mikilvægt að þessi umræða eigi sér stað (bý í BNA), þá hrósaði ég honum fyrir að losa umræðuna undan trúboðsdeilum og fullyrðingum um almennt vanhæfi presta og djákna. Það verður hins vegar að segjast að viðbrögð sumra ummælamanna Vantrúar hafi komið óþægilega á óvart.
Trúarjátningarprófið á Vantrú er tær snilld og algjörlega ómissandi innlegg í umræður um trúmál. Með fullri virðingu fyrir þeim Vantrúarköppum þá er þetta líklega það flottasta sem ég hef séð til þeirra.
Til hamingju!
Arnold bendir á í ummælum við Trúarjátningarprófið á Vantrú að e.t.v. sé bilið milli guðfræðinnar og almennings (jafnvel kirkjunnar) of breytt. Þannig hafi hugtök í trúarjátningunni aðra merkingu í dag, en þegar hún var rituð s.s. heilagur. Þannig sé játningin heilög almenn kirkja í engu samræmi við hugmyndir höfunda játningarinnar og þann kirkjuskilning sem lútherska kirkjan aðhyllist. Heilagur sem einhvers konar fullkomlega góður, sem virðist vera skilningur margra á orðinu (sbr. prédikun Hildar Eir um Kárahnjúka) gerir kirkjuna í játningunni að einhverju allt öðru en hún er.
Continue reading Vandi kirkjunnar
Það er mikið talað um Dawkins á Íslandi, minna reyndar annars staðar. Þar sem mér gafst tími til rétt í þessu og sá deilur um kauða, þá ákvað ég að fletta honum upp. Það voru sérstaklega tvær síður sem vöktu athygli mína. Continue reading Áhugavert!
Það er eitt að ganga út frá frumsendu/forsendu í rannsóknarskini og annað að trúa/líta svo á að hún sé rétt. Annað þarf ekki að útiloka hitt. En þetta tvennt er EKKI það sama.
Continue reading Munur á rannsóknarforsendum og trú
Grundvöllur guðfræðinnar er fjölþættari en reynsla/opinberun. Ritningar, hefðir og rannsóknir mynda þarna samspil. Ég tel eðlilegt að trú manna sé viðfangsefni fræðigreinar. Hins vegar tel ég ekki að fræðigreinin þurfi að samþykkja frumsenduna um Guð. Ég veit að Kristján Búason heldur því fram en ég er ekki sammála honum. Hann myndi hugsanlega segja að guðfræði án frumsendunnar um Guð sé ekki guðfræði heldur trúarbragðafræði og það má vera að eðlilegra sé að nota það hugtak.
Continue reading Vangaveltur um guðfræði
Það er gaman að fá hrós, það gerist alltaf öðru hvoru að einhver sjái ástæðu til að þakka mér eitthvað sem ég hef skrifað. Þó það verði að segjast að oft tek ég frekar eftir skömmunum. En ég er að vinna í sjálfsmyndinni þannig að það lagast. Continue reading Hrós
Arnold heldur áfram að velta fyrir sér umræðum okkar á Vantrúarvefnum. Umræðurnar má sjá á annálnum mínum. Það er gaman að segja frá því að eitt verkefnanna sem ég á að skila á þriðjudaginn í skólanum hefur áhugaverðan snertipunkt við samræðurnar.
Continue reading Vangaveltur um stöðu Biblíunnar
Ég átti í morgun ágætt netspjall við Arnold á vefsíðunni Vantru.is. Þar sem textarnir mínur voru í lengra lagi og taka að mínu mati á áhugaverðum vangaveltum. Þá ætla ég að halda mínum hluta þeirra til haga hér á annálnum mínum, ég sleppi þó minna gagnlegum athugasemdum. Umræður okkar í heild sinni tilheyra svarhalanum við greinina Nei, Örn Bárður, þróunarkenningin er ekki tilgáta. Innlegg Arnolds eru inndreginn.
Í kjölfar færslunnar minnar Vantrú skv. kenningum um jaðarhópa birtust á Vantrúarvefnum ágæt viðbrögð við henni undir yfirskriftinni Feilskot djáknans. Hér fyrir neðan er svar mitt við þeirri grein. En svarið birtist upphaflega sem ummæli á Vantrúarvefnum.
Þar sem ummæli á færslunni Vantrú.is skv kenningum um jaðarhópa fór strax inn á umræðu um skemmtiefni á árshátíð Vantrúar og umræðan virtist stefna í aðra átt en færslan, þá hef ég ákveðið að færa umræðuna um gæði færslunnar hingað.
Fyrr í vor sat ég mjög áhugaverðan fyrirlestur Dr. R. Scott Appleby um samspil trúar og ofbeldis, en þar fjallaði Dr. Appleby um nokkur lykileinkenni bókstafshreyfinga í sjö ólíkum trúarhreyfingum. Dr. Appleby varaði reyndar við bókstafshugtakinu og taldi það henta illa vegna mismunandi eðlis trúarrita í trúarhópunum og væri nær að tala um jaðar- eða öfgahópa. Þar sem öfgar er gildishlaðið og neikvætt orð á íslenku, mun ég hér notast við jaðarhópa.
