Tag: future

Having a talk about the future – Congregational Training

As I was going to Home Depot this morning I was thinking about vision and mission statements for congregation in light of the question “Who owns the church?” Without going into the details of my thought process I ended up thinking about the stakeholders in a congregation and how we can use stakeholder model to enhance conversations about vision and mission. A possible conversation starter would be to use a venn diagram and go through different areas without any biases.

  1. Our Hopes ∩ God’s Will ⊄ Community Needs
  2. Our Hopes ∩ Community Needs ⊄ God’s Will
  3. God’s Will ∩ Community Needs ⊄ Our Hopes
  4. Our Hopes ⊄ God’s Will ⊄ Community Needs
  5. God’s Will ⊄ Community Needs ⊄ Our Hopes
  6. Community Needs ⊄ Our Hopes ⊄ God’s Will
  7. Community Needs ∩ Our Hopes ∩ God’s Will

We could follow up with questions about any of these areas, and perhaps wondered aloud if there is a place on the venn diagram that can be described as a sweet spot which we should try to expand and stay in, and leave all other stakeholder goals behind.

I think this could be a fun exercise, if we remember there are no right answers. If we start out by looking at each category separately. Starting with Our Hopes, moving next to Community Needs, and finally asking what God’s will is for the church. Starting with questions about God, might pollute the rest of the categories. 

Add on: This is a simplified model, and what is missing is f.x. Pastor’s Ambition and the fact that the congregational leadership might not have a unified hope.

4. Mósebók 21. kafli

Vælið hélt áfram og þrátt fyrir að einhverjir ættbálkar töpuðu fyrir Ísraelsþjóðinni í eyðimörkinni, þá kvartaði fólkið yfir stöðu sinni. Að þessu sinni var Guð sagður bregðast við með að senda eitraða höggorma inn í tjaldbúðina til að þagga niður í kvartinu. Continue reading 4. Mósebók 21. kafli

Jeremía 16. kafli

Getur maðurinn gert sér guði?
Það væru engir guðir.

Orð Jeremía eru hörð og köld. Framtíð samfélagsins er engin, samkennd og meðaumkun eru ekki lengur til staðar. Jeremía varar við að Guð muni grípa inn í skeytingar- og lögleysið. Afleiðing lífsháttana verði samfélagshrun og fólksflutningar, en Exodus muni þó á endanum endurtaka sig, en að þessu sinni verði það Exodus allra þjóða.

Jeremía lítur svo á að Drottinn (YHWH) sé Guð allra þjóða frá endimörkum jarðarinnar. Allir muni játa að nafn Guðs sé Drottinn (YHWH).

Jeremía 14. kafli

Æ, herra Drottinn! Spámennirnir segja við þá: Þér munuð ekki sjá sverð og ekkert hungur steðjar að því að ég mun veita yður varanlega heill á þessum stað.

Velmegunarguðfræðingarnir fá að heyra það í orðum Jeremía. Við getum ekki talað okkur út úr vandanum. Guð er með okkur í gegnum erfiðleikanna, en lífið felst ekki í því að lifa á bleiku skýi þar sem allt er alltaf gott. Þurrkar koma, ofbeldið er til staðar, sorgin mun knýja á. Sá sem heldur öðru fram lifir í blekkingu og svíkur þá sem hann leiðbeinir. Svarið sem Jeremía boðar er ekki lausn frá eymd, heldur vonin um nýja framtíð.